In opdracht van SIR (Sculpture International Rotterdam) heeft Jasper de Haan | ARCHITECTEN de afgelopen maanden samen met de kunstenaar Susan Phlipsz en Vidisquare hard gewerkt aan het ontwerp van Seven Tears. Een geluidskunstwerk op basis van de compositie
Pavane Lacrimae van de Hollandse componist Jan
Pieterszoon Sweelinck (1562 – 1621). De Sweelinck die vroeger op het biljet van ƒ25,00 stond u weet wel. Sweelinck op zijn beurt baseerde zijn
Pavane Lacrimae op het lied Flow My Tears van zijn tijdgenoot, componist John
Dowland (1563 – 1626). Dit lied van Dowland, gemaakt voor luit en zangstem, is één van de eerste voorbeelden van de
toenmalige ‘trend’ van melancholia.
start bouw kunstwerk Susan Philipsz
Susan Philipsz heeft de compositie gedeconstrueerd in zeven afzonderlijke tracks. Aan ons de schone taak om er voor te zorgen dat er zeven speakers, aan zeven lantaarnpalen, op het Willemsplein, onder de Erasmusbrug, zouden komen. Op zich een vrij overzichtelijke opdracht. Ware het niet dat de zeven tracks exact synchroon moesten lopen. En er geen budget was voor het leggen van nieuwe kabels tussen de lichtmasten. Wifi was wegens storingsgevoeligheid ook geen optie. Ook ander draadloos data-verkeer, was gezien de veelheid aan Marifoons en andere elektromagnetische storingen (de brug zelf, de tram, schepen, motoren) niet aan de orde. Kortom er moesten zeven harde schijven, met zeven versterkers en zeven zeewaterdichte speakers komen. De uitdaging was om deze alle zeven precies tegelijk draadloos samen te laten starten. W-DMX, een idee van Machiel Kunst, was the magic word. W-DMX is een protocol dat veel gebruikt wordt bij concerten om de licht effecten aan te sturen. Hier gebruiken we het alleen om alle geludisfiles op alle zeven harde schijvenm tegelijk te laten starten.
Maar toen waren we er nog niet. Er blijken in Rotterdam twee soorten lichtmasten te bestaan. Één soort die altijd stroom heeft en één soort die alleen stroom heeft als de lamp brand in het donker. En je raadt het al. De lantaarnpalen op het Willemsplein hebben alleen stroom als het donker is en de lampen branden. En dan is het kunstwerk natuurlijk uit, het speelt alleen overdag. De oplossing was een batterij, een accu. Maar dan wel een hele speciale, eentje die klein genoeg was om in een speciaal ontworpen hufter-proof RVS behuizing met speaker te passen. En dan ook nog tegen temperatuur wisselingen van -15 ºC tot zo'n + 65ºC kon. Toen we dat allemaal hadden uitgezocht zijn we eerst maar eens een prototype gaan maken om te kijken of het werkt.. En die gingen afgelopen 20 juli eerst maar eens testen.
En ja hoor, het prototype werkte, op wat losse draadjes na, perfect. De productie van de zeven echte RVS exemplaren kan van start! Opening ergens in het voorjaar van 2017. Wij zien er naar uit!
20 juli 2016